چگونه در تجارت به موفقیت برسیم

موفق ترین افراد در تجارت نگرش‌های مشخص و منظمی دارند، قابلیت‌های شخصی نیز مانند اشتیاق به تحصیل، محرک ها و انگیزه های شخصی، استقامت در رسیدن به آرمان ها و اهداف، بصیرتی روشن و خدشه ناپذیر و در نهایت اشتیاقی وصف ناپذیر و همیشگی از عوامل تاثیر گذار در این فرایند هستند.

۱ _ یادداشت کردن : اکثر افراد در تجارت ، وقتشان را صرف یادداشت کردن می کنند . درحالیکه یادداشت برداری و فکس دیگر بسیار قدیمی شده اند . به علاوه انبوه کاغذهای سفید ، پیشنهادها و رزومه ها را نیز به آنها اضافه کنید مسلم است که باید برای موفق شدن بر قدرت و مهارت خود درنوشتن کلمات بیفزایید . شما می توانید تنها با یک بازدید کوتاه از” ایمیلتان” از همه چیز اطلاع یابید.

چگونه شرکت خود را مشتری مدار کنم

چگونه یک شرکت مشتری مدار داشته باشیم و مشتری خود را تکریم نماییم

چالش های پیش روی بسیاری از کسب و امروز بیشتر از همیشه. همیشه رو به افزایش انتظارات مشتری، تشدید رقابت (که از بیشتر در صحرا)، شفافیت بیشتر، کاهش اعتماد و وفاداری مشتری

، سرعت افزایش یافته و اثرات چشمگیر تغییر، به ذکر فشردن بر منابع و حاشیه نیست: این تنها برخی از مسائل رهبران کسب و کار امروز به ما بگویید آنها روبرو هستند.

چگونه یک طرح تجاری پولساز برای شرکت خود ارایه دهم

چنانچه در نظر دارید کسب‌وکاری را شروع کنید و یا آنرا توسعه دهید، نیاز به یک طرح تجاری یا طرح توجیحی یا طرح کسب‌وکار (‌Business Plan) دارید. طرح شما فراهم‌کننده نقشه راه برای دستیابی به موفقیتی است که در ذهن دارید.

طرح شما پاسخگوی سوالات مربوط به کسب‌وکارتان است بنابراین اگر یا امّایی نباید در میان باشد و چیزی که می‌نویسید شرکت شما را به مقصد مورد نظرتان هدایت می‌کند.

چگونه بازاریاب موفقی برای شرکتم باشم

یکی از ویژگی‌های اصلی یک استراتژی بازاریابی موفق، داشتن آگاهی نسبت به این مسئله است که مشتریان فعلی و مشتریان بالقوه‌ی شما بر اساس نیازهای‌شان به چند گروه و چند بخش تقسیم خواهند شد.

این گروه‌ها و نیازمندی‌های‌شان را با تحقیق در بازار، شناسایی و مشخص کنید و سپس تمام تلاش‌تان این باشد که موفق‌تر از رقبای‌تان آنها را هدف بگیرید و مورد توجه قرار دهید؛ این کار باید تمرکز استراتژی شما باشد.

چگونه شرکت ما می تواند در مناقصه پیروز شود

اگر شما یک مدیر دولتی هستید و شرکتی را که می‌خواهید با آن کار کنید انتخاب کرده‌اید و قرار و مدارها را  گذاشته‌اید و حالا مدیر پشتیبانی یا مالی اداری گیر! داده است که طبق قوانین باید برای انتخاب پیمانکار و مجری و مشاور مناقصه برگزار شود این نوشته می‌تواند برای شما مفید باشد.

توضیح ۱:

جسارت نباشد البته. می‌دانم که حضرات استاد من محسوب می‌شوند. بیان این موارد به این جهت است که روش‌های مختلفی را در ادارات گوناگون دیده‌ام و گفتم جهت همگن‌سازی تجربیات مطالبی عرض شود

منظور از شرکتهای مدنی وتجاری چیست

کنار شرکتها که کار تجارت دارند قانون گذار نهاد حقوقی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی می باشد . جهت انجام اموری که جنبه غیر تجاری دارد از قبیل کارهای علمی و ادبی یا امور خیریه یا خدماتی پیش بینی نموده است

. ماده یک آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری ، موسسه غیر تجاری را چنین تعریف نموده است : 

"مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مذکور در ماده 584 قانون تجارت کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجارتی از قبیل امور علمی یا امور خیریه وامثال آن تشکیل و ثبت می شوند اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند." 

بنابراین ارائه خدامات علمی و آموزشی و خدمات شهری و ارائه کمک های انسانی در قالب شخصیت حقوقی متصور بوده و از این جهت موسسات غیر تجاری به دو قسمت تقسیم می شوند:

موسساتی که مقصود از تشکیل آنها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضای خود نباشد ، اینگونه موسسات اصطلاحا موسسات غیر انتفاعی نامیده می شود . کلیه فعالیتهای اجتماعی از قبیل انجمن های اسلامی و تخصصی و علمی خاص و احزاب و دستجات سیاسی و موسسات خیریه و صندوق های قرض الحسنه در قالب این گونه موسسات متصور می باشد و موسسین آن هنگامی که در خواست ثبت می نمایند توسط اداره ثبت شرکتها ، مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام می شود و پس از وصول پاسخ مثبت ، نسبت به اقدام می گردد. 

موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد . اینگونه موسسات ،موسسات غیر تجاری نامیده می شوند. بنابراین فعالیتهایی از قبیل آموزشگاه های علمی و فنی و کلاس های زبان و مدارس غیر انتفاعی و موسسات گاز رسانی یا ارائه خدمات شهری مانند نظافت و فضای سبز و موارد دیگر در زمینه های فوق در قالب موسسات غیر تجاری متصور می باشد و موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام نمایند.

طبقه بندی کلیه شرکت‌ها:

شرکت‌های مدنی

شرکت‌های تجاری

 شرکت مدنی:

حقوق مدنی، شرکت دو معنای عام و خاص دارد . معنای عام، شرکت عبارت از عقدی است که طرفین آن ، سرمایه یا کار خود را برای رسیدن سودی خاص جمع می کنند. ابنجا ، علاوه بر عقد شرکت، که موضوع مواد 571 به بعد قانون مدنی است، عقد مضاربه، عقد مزارعه و عقد مساقات هم از مصادیق شرکت حساب می آیند . معنای خاص، شرکت یکی از عقود معینی است همراه با اشاعه در حق مالکیت ایجاد می شود. معمولاً هرگاه صحبت از حقوق مدنی شرکت می شود، مقصود همین نوع اخیر است.

موجب ماده 571 قانون مدنی: « شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد با شیء واحد و نحو اشاعه». این شرکت ممکن است اختیاری یا قهری باشد(ماده 572 ق.م). شرکت قهری بر توافق شرکا استوار نیست، بلکه نتیجۀ اجتماع حقوق مالکان، سبب امتزاج یا ارث تحقق می یابد(ماده 574 ق.م) برعکس، شرکت اختیاری حاصل ارادۀ طرفین است؛ زیرا « یا در نتیجه عقدی از عقود حاصل می شود یا نتیجۀ عمل شرکاء، از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاً که ازای عمل چند نفر و نحو اینها» (ماده 573 ق.م).

از ملاحظه ماده 571 قانون مدنی استنباط می شود شرکت، حالتی است ، آن چند نفر مشاعا ، مالک مال واحدی هستند؛ یعنی هر یک برای جزء جزء مال دارای حق مالکیت اند. اینجا اسباب مالکیت مشاع اشاره نشده است و ممکن است یا ناشی از ارادۀ شرکا باشد یا قهری تحقق پیدا کند.

آنچه قانون مدنی جلب توجه می کند این است که امکان دارد مالکیت مشاع ناشی از هر عقدی که چنین حالتی را ایجاد می کند، و منحصرا" عقدی با نام و عنوان شرکت نیست؛ یعنی عقدی که طرفین توافق کنند حقوق مالکیت اختصاصی خود را مخروج و مالکیت مشترکی ایجاد کنند. همان طور که ماده 573 قانون مدنی گفته، شرکت اختیاری ممکن است نتیجه عقدی از عقود ایجاد شود؛ مانند اینکه مالکی نیمی از مال خود را بفروشد، یا صلح یا هبه کند. این گونه مثال ها، سبب مالکیت مشترک(شرکت) برای حقیقت عقدی است که عنوان بیع یا صلح یا هبه دارد، نه عقدی برای نام شرکت.

گفته فقه و حقوق مدنی ایران، درباره وجود عقدی مستقل برای نام «شرکت» تردیدهایی وجود داشته است معدودی از مؤلفان منکر موجود این عقد هستند. عقیده اینان، شرکت نتیجه امتزاج و اشاعه مالکیت است و این نتیجه ممکن است یا بر اثر یکی از عقود معین(که شرکت در شامل نمی شوند) حاصل شود یا قهری، برعکس، جمعی دیگر برای عقد شرکت اصالت قائل شده اند. این گروه عقد شرکت را ایجاد اشاعه مؤثر دانسته و آن را کنار بیع، صلح و معاوضه، برای زمرۀ عقود معین شمرده اند. ظاهراً قانون مدنی نیز همین نظر را اتخاذ کرده است؛ چه شرکت را ذیل مبحث مربوط عقود معین آورده باشد.

حال حاضر، عقیده غالب این است : اجتماع مالکیت اشخاص متعدد برای شی ء واحد می تواند موجب عقدی صورت گیرد که عقد شرکت نام دارد. این عقد را چنین تعریف کرده اند: «عقدی است کهحاصل آن دو یا چند شخص، برای تصرف مشترک و تقسیم سود و زیان و گاه برای مقصود دیگری حقوق خود را اشتراک می گذارند تا جای آن مالک سهمی مشاع از این مجموعه شوند». این تعریف، عقد شرکت از اشاعۀ ساده جدا می شود و شرکت خاص ایجاد آن هدفی خاص را دنبال می کنند و می توانند یا برای تقسیم سود مادی باشد یا جنبه اخلاقی و اجتماعی داشته باشد؛ مانند کمک درماندگان و تشویق دانشمندان و محققان.

باید پرسید آیا این تعریف را می توان برای شرکت به مفهوم قانون تجارت تسریع داد یا خیر. پاسخ، البته منفی است؛ اما نفی تعریف مزبور جنبه مطلق ندارد؛ چه همان طور که خواهیم دید، بعضی از عناصر تعریف مزبوربرای تعریف شرکت جاری نیز دیده میشود. آنچه باید گفت این است:

 اولاً مفهوم تجاری شرکت ، چیزی جز بردن سود و تقسیم آن میان شرکا خود نیست. بنابراین، اینجا تشکیلاتی برای هدف های اخلاقی و اجتماعی و امثال اینها تأسیس و به اصطلاح «انجمن» نامیده می شوند، شرکت تجاری به حساب نمی آیند؛

ثانیاً در شرکت مدنی، ارتباط شخصیتی شرکا مال مشاع محو نمی شوند؛ بدین صورت شرکت تجاری شخصیت جمعی شرکا که از آن به «شخصیت حقوقی تعبیر می شود مالک مال می گردد. ابنجا شرکت مدنی فرض بر این تعبیر می شود مال مال می گردد.شرکت مدنی را فرض بر این است که امول شرکا مال خودشان است و سود و زیان ناشی از اداره شرکت به خود ایشان برمی گردد؛ حال آنکه، همان طور که خواهیم دید؛ شرکت تجاری دارای شخصیت حقوقی است و مال مشاع که توسط شرکا وسط گذاشته می شود، متعلق شرکت، یعنی شخص حقوقی است. اما چگونه می توان شرکت تجاری را از شرکت مدنی باز شناخت؟ این سؤال با تعریف شرکت تجاری (در مبحث دوم) پاسخ میدهیم.

شرکت تجاری:

همان طور که گفتیم قانون تجارت ایران، تعریفی از شرکت تجاری ارائه نکرده و ماده 20 که فصل اول از باب سوم قانون تجارت با آن آغاز می شود، فقط شمارش اقسام مختلف شرکت تجاری را گفته.

علت سکوت قانون گذار ایران این است که قانون تجارت فرانسه که الگوی قانون تجارت ما بوده است نیز شرکت تجاری تعریف نشده است؛ اما سکوت قانون تجارت فرانسه توجیه شدنی است؛ زیرا قانون مدنی این کشور در ماده 1382 شرکت را تعریف کرده است و قانون گذار فرانسه ضرورتی برای تکرار آن از قانون تجارت ندیده است؛ در حالی که تقلید صرف قانون گذار ایران از قانون تجارت فرانسه خلثی قانونی ایجاد کرده است؛ چرا که آنچه قانون مدنی ما شرکت را تعریف کرده با خقیقت شرکت و حقوق تجارت متفاوت است. اینجا شرکت ما ریشه در حقوق اروپایی دارد، حقوق مدنی،شرکت را با اولویت اول متکی بر موازین فقهی است.

تعریف شرکت تجاری، استادان متقدم حقوق تجارت پاسخ های متفاوتی داده اند. نظر و عقیدۀ دکتر ستوده تهرانی: «شرکت تجارتی عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود می گذارند تا مبادرت به عملیات تجارتی نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند».این تعریف دو نقص عمده دارد که هر دو از مجموع مقررات قانون تجارت و لایحه قانونی 1347 شرکت های سهامی استنباط می شود. اولین نقص این است که در آن به شرکت نه به عنوان یک قرارداد بلکه به عنوان یک مؤسسه و سازمان (یک شخص حقوقی) نگریسته می شود؛ حال که شرکت ، پیش از هرچیز، یک قرارداد است. نقص دیگر این است که شرکت را تنها مؤسسه یا سازمانی تلقی می کند که فعالیت عملیات تجارتی می کند، ولی می دانیم گاه شرکت، صرف اینکه در قالب شرکت هایی ایجاد شده که ماده 20 قانون تجارت ذکر کرده ، شرکت تجارتی تلقی می شود، حتی اگر عمل غیر تجارتی انجام دهد. ماده 2 لایحه قانونی 1347 برای مورد شرکت سهامی مقرر کرده است: «شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد». البته چون تعریف دکتر ستوده تهرانی پیش از تصویب لایحۀ اخیر ارائه شده است، اشکال دوم فقط برای خود تعریف است و نباید بر عدم آگاهی ایشان حمل شود.

دکتر منصور صقری نیز مقاله ای محققانه دارد، پس از بررسی مواد مختلف قانون تجارت، شرکت تجارتی را چنین تعریف کرده است: «شرکت عهدی است که به وسیله آن دو یا چند شخص توافق می کنند آورده هایی را به منظور تقسیم منافع احتمالی، مشترکاً مورد تجارت قرار دهند». این تعریف سه ایراد دارد:

اول اینکه برعکس تعریف دکتر ستوده تهرانی، اینجا، شرکت مؤسسه محسوب نشده است، بلکه از آن فقط به عنوان یک عهد (قرارداد) یاد می شود. همان طور که گفتیم، شرکت یک قرارداد است. اما شرکت معنای دیگری نیز دارد. آورده های شرکا برای این منظور جمع می شود که دارایی مستقلی از دارایی هر یک از شرکا تشکیل شود و این دارایی به امری اختصاص دارد که شرکت برای انجام رساندن آن ایجاد شده است و همین دلیل اینجا از شخص حقوقی صحبت می شود که همان شرکت است. مطالعه قوانین و مقررات تجاری نشان می دهد که این مقررات، شرکت بیشتر یک شخص حقوقی تلقی شده است تا یک قرارداد.

دوم اینکه این تعریف فقط  « تقسیم منافع احتمالی» را ذکر کرده است، حال آنکه مسلم است شرکا برای زبان های احتمالی نیز سهیم اند.

سوم اینکه شرط تجارتی بودن شرکت را تجارتی بودن عمل شرکت می داند؛ حال که شرکت تجارتی ممکن است،  صرف شکل آن، تجارتی تلقی شود، حتی اگرعمل غیر تجارتی انجام دهد.

واقعیت این است که در حقوق ایران شرکت تجارتی شرکتی است که یا به موجب مقررات قانون تجارت و یا به موجب لایحه قانونی 1347 تشکیل و ثبت می شود و یا صورتی غیر از آن، ولی انجام عملیات تجارتی می کند. حال آنکه شرکت به صورت یکی از شرکت های موضوع ماده 20 قانون تجارت باشد آنگاه صرف صورت، شرکت تجارتی محسوب می شود، حتی اگر معاملات غیر تجارتی انجام دهد( مانند آنچه ماده 2 لایحه قانونی 1347 برای مورد ثبت شرکت های سهامی عام و خاص گفته است) و گاه امکان تشکیل شرکت تجارتی وجود ندارد، مگر آنکه موضوع آن تجارتی باشد(مانند آنچه در مورد شرکت تضامنی و نسبی صادق است). ماده 220 قانون تجارت نیز شرکت هایی را که شکل یکی از شرکت های مندرج قانون تجارت نیامده باشند، و کار امور تجارتی بپردازند، شرکت تضامنی تلقی کرده و ثبت مینماید که از انواع شرکت های تجارتی است.

شرکت تجارتی را می توان چنین تعریف کرد: «شرکت تجارتی، قراردادی است که به موجب آن دو یا چند نفر توافق می کنند سرمایه مستقلی را که از جمع آورده های آنها تشکیل می شود، ایجاد کنند و به مؤسسه ای که برای انجام مقصود خاصی تشکیل می گردد، اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از به کارگیری سرمایه سهیم شوند.

شرکت های تعاونی دارای چه امتیازهایی هستند

در ابتدای بحث به تعریفی در خصوص شرکت های تعاونی می پردازیم سپس مزایا و امتیازات شرکت های تعاونی را مورد بررسی قرار می دهیم :
• شرکت تعاونی :

یک شرکت تعاونی یک انجمن ثبت شده مستقل و وظیفه مند متشکل از افراد است با یک پیوستگی معمول از علایق، که به طور داوطلبانه با یکدیگر برای رسیدن به نیازهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی

شرکت ها را برای فعالیت تجاری چگونه تقسیم بندی می کنند

امروزه اکثر مردم سعی بر آن دارند که فعالیت های خود را در زمینه های اقتصادی،صنعتی،کشاورزی،تولیدی و غیره تحت یک قالب سازماندهی شده انجام دهند،بنابراین تمایل بیشتری به تاسیس انواع شرکت های تجارتی و غیر تجارتی نشان می دهند تا از مزایای این شرکت ها استفاده کنند.

اما در عمل با توجه به عدم آگاهی مردم از مباحث پیچیده حقوقی و مواد قانونی مربوطه و عدم استفاده از کارشناسان و متخصصان در رفع مشکلات حقوق و ثبتی بوجود آمده ،

چگونه برای شرکت خود برند ثبت کنیم

چگونه برند ثبت کنیم حتما اصطلاحاتی مثل برند و برندینگ را شنیده‌اید؛ همه کسب‌وکارهای نوپا در تلاشند تا در زمینه فعالیت خودبرندسازی کرده و از این طریق بازارهای بیشتری برای محصول خود پیدا کنند. سوالی که این کارآفرینان با آن روبرو هستند این است که چگونه برند ثبت کنیم ؟

شاید این اصطلاح در ذهن شما یک مفهوم صرفا اقتصادی باشد، این تلقی ذهنی شما اشتباه نیست؛ اما برند علاوه بر مفهوم اقتصادی جنبه‌های حقوقی زیادی هم دارد که برای استفاده کارآمد از آن ضروری است با آن‌ها آشنایی داشته باشیم. کارآفرینان فراوانی وجود دارند که به علت بی‌اطلاعی از مسائل حقوقی برند متحمل هزینه‌های زیادی شده‌اند و نتوانسته‌اند از برند خود در برابر رقبا و سودجویان حفاظت نمایند. ما در این نوشتار سعی داریم در مورد مراحل ثبت علائم تجاری صحبت کنیم. این موضوع به علت گستردگی در یک نوشتار جمع نخواهد شد. برند یک عنوان اقتصادی است؛ در اصطلاح حقوقی ما برند را به عنوان «علامت تجاری» یا«Trademark» می‌شناسیم. اگر جه افراد بسیاری برند و علامت تجاری را یکی می‌دانند ولی اگر بخواهیم دقیق‌تر بیان کنیم مفهوم برند چیزی وسیع‌تر و عام‌تر از علامت تجاری است. برند حسی است که مشتری نسبت به محصول ما دارد. آیا مشتری احساس ارزان قیمت بودن، با کیفیت بودن، باتکنولوژی بالا بودن، ایمن نبودن یا … در مورد محصول ما دارد. این حس همان برند ما است.اما هر برند حول محور یک علامت تجاری شکل می گیرد. اما علامت تجاری چیست؟ و اساسا در دنیای امروز چه اهمیت و نقشی دارد؟ پیش از آنکه با مفهوم حقوقی علامت تجاری بیشتر آشنا شویم بیایید کمی راجع به اهمیت و نقش آن در کسب و کار صحبت کنیم. علامت تجاری برای شما مفهوم غریبه ای نیست؛ ما در جهان امروز در محاصره علائم تجاری هستیم. کافی است تلویزیون خود را روشن نمایید تا با انواعی از علائم تجاری محصولات مختلف مواجه شوید؛ از محصولات خوردنی و غذایی گرفته تا صنعت خودرو و دارو و لوازم بهداشتی و محصولات الکترونیکی. نام اپل و سامسونگ و بنز و مک دونالد و تیفانی و استار باکس و … برای شما غریبه نیست. همه این‌ها و هزاران مورد دیگر که ما در زندگی هر روزه خود با آنها برخورد می‌کنیم و برخی را بر برخی دیگر ترجیح می‌دهیم، علامت‌های تجاری معروف و غیر معروفی هستند که معرف و نشان دهنده یک محصول خاص و کیفیت آن برای ما هستند. دنیای تجارت و اقصاد امروز، دنیای نام و اعتبار است؛ هزینه‌های بسیار کلانی صرف ایجاد این نام و اعتبار می‌شود؛ علامت تجاری نماینده و مظهر این نام و اعتبار است.

 پشت هر کدام از این علامت‌های تجاری اعتبار و شهرت خاصی وجود دارد که به محض شنیدن نام آنها تصویر خاصی از میزان کیفیت محصول، قیمت آن و حتی محل تولید آن در ذهن شما شکل می‌گیرد.کارکرد و هدف اصلی علائم تجاری همین است؛ اینکه اطلاعات لازم را در خصوص محصولی به مصرف‌کننده ارائه نماید و هر محصول را از محصولات مشابه متفاوت و متمایز کند. محصول شما با این نام شناخته خواهد شد و مصرف کنندگان با این نام در بازار محصول شما را از محصولات رقیب تشخیص می‌دهند. اهمیت این نام هم به خاطر همین است؛ هر کیفیتی که محصول شما داشته باشد، خوب یا بد، این نام منعکس‌کننده آن است. به همین دلیل است که منابع مالی کلانی صرف سرمایه‌گذاری در خصوص معرفی و ترویج برند برای هر محصولی می‌شود؛ تا اعتماد مصرف‌کنندگان جلب شود و با شنیدن علامت تجاری محصول سریعا کیفیت و اعتبار آن در ذهنشان مجسم شود. بگذارید برایتان یک مثال ساده بزنم؛ شما با دیدن تصویر یک سیب گازخورده پشت یک ابزار الکترونیکی یاد چه چیزهایی می افتید؟! اعتبار؟! تکنولوژی سطح بالا؟! حتما به سرعت به کیفیت محصول اعتماد می کنید! این طور نیست؟! چگونه برند ثبت کنیم دارایی‌های نامشهود بخش مهمی از اقتصاد امروز را تشکیل می‌دهند؛ مهم‌ترین این دارایی‌ها حسن شهرت و اعتبار محصول شماست که صرفا از طریق علامت تجاری شما شناخته می‌شود و حتی به دست می‌آید. حتی اگر شما بهترین و با کیفیت‌ترین محصول و خدمت را به بازار ارائه کنید اما این محصول قابل تشخیص و تمیز از محصولات رقیب نباشد؛ اعتباری برای شما شکل نمی‌گیرد؛ شما به یک نام و معرف نیاز دارید که بتواند محصول شما را به مصرف‌کنندگان معرفی کند و از محصولات مشابه و رقیب متمایز نماید. حال که با مفهوم اقتصادی علامت تجاری آشنا شدیم اجازه دهید راجع به مفهوم حقوقی آن صحبت کنیم. علامت تجاری چیست؟ یک اسم؟ یک تصویر؟ ترکیبی از هر دو؟! علامت تجاری هر نشانه قابل رویتی است که بتواند کالاها و خدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را از هم متمایز کند. علامت تجاری می‌تواند ازیک یا چند کلمه، حرف یا عدد یا ترکیبی از آن‌ها تشکیل شود؛ حتی می‌تواند از شکل، نماد، اشکال سه بعدی، نمادهای صوتی مثل موسیقی و یا رنگ‌های مختلف تشکیل شده باشد. بنابراین شما می‌توانید هر شکل، کلمه و یا حتی صدایی را به عنوان علامت تجاری خود انتخاب کنید. سوال بعدی که اینجا مطرح می‌شود این است که شما چطور می‌توانید در برابر رقبا از علامت تجاری خود محافظت نمایید؟ به عنوان مثال اگر شرکت رقیب کالایی را با همان علامت شما روانه بازار کرد شما چگونه می‌توانید با آن مقابله نمایید؟! در اینجاست که پای حقوق علائم تجاری به میان می‌آید. حقوق علائم تجاری از علامت شما در برابر سوءاستفاده‌های دیگران حمایت می‌کند. شما می توانید از شخصی که از علامت شما بدون اجازه شما استفاده کرده است شکایت نمایید و حتی از وی درخواست خسارت کنید. اما چطور؟ آیا هر علامتی مورد این حمایت است؟ برای اینکه علامت شما دارای حمایت قانونی و حقوقی باشد شما باید آن را به ثبت برسانید و به این ترتیب آن علامت خاص را به خود اختصاص داده و مالک آن شوید. ثبت علامت امروزه در همه کشورهای دنیا امری بسیار رایج است و همه کسب‌وکارها برای حمایت از علامت تجاری و برند خود در اولین مرحله آن را به ثبت می‌رسانند تا کس دیگری نتواند از آن علامت یا مشابه آن استفاده نماید و به این ترتیب از سرمایه‌گذاری های و تلاش های آنان به طور ناروا بهره‌مند شود. البته باید بدانید که علامت بدون ثبت هم مورد حمایت قرار می‌گیرد اما در صورت عدم ثبت علامت، شما باید اثبات نمایید که تقدم استفاده از یک علامت خاص با شما بوده است و نه با رقیب؛ به عبارت دیگر با ثبت علامت، شما مالک علامت محسوب می‌شوید و هر کسی که از علامت شما سوءاستفاده کند، مسئول خواهد بود. مراحل ثبت برند - 4.5 از 5 بر اساس 64 رای هر بازرگانی که محصول خود را به بازار عرضه می کند می تواند علامت تجارتی مخصوصی برای آن محصول اختیار نماید، بشرطی که علامت مزبور را طبق قانون در اداره ی ثبت شرکت ها و علائم و اختراعات به ثبت رساند .برای همین منظور ماده ی 2 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر داشته است که: «حق استعمال انحصاری علامت تجارتی فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رساند. ».برای ثبت علامت تجاری لازم است که کلیه ی مدارک لازم قانونی فراهم باشد و با رعایت کامل مقررات ،مراحل قانونی ثبت آن طی شده باشد. متقاضیان جهت ثبت اظهارنامه ی علائم تجاری می بایست با ورود به سامانه ی http://ip.ssaa.ir/BSigns/New.aspx اقدام به ثبت برند نمایند.این سامانه جهت ثبت علائم تجاری در نظر گرفته شده است و شما می توانید بدون مراجعه ی حضوری به اداره ی ثبت علائم تجاری ،علامت خود را ثبت نمایید. پاسخ اداره صرفاَ از طریق بخش پیگیری اظهارنامه و خلاصه پرونده قابل مشاهده است و تمامی مکاتبات در خصوص اظهارنامه از طریق همین سامانه ، بخش ثبت انواع درخواست(رفع نقص،پرداخت حق الثبت،تمدید،انتقال و ...)امکان پذیر است. لذا چنانچه گقتیم ،برای ثبت برند پس از ورود به سامانه یhttp://ip.ssaa.ir/BSigns/New.aspx می بایست با کلیک روی لینک ثبت نام کلیه ی مراحل را گام به گام طی کنید. لازم است قبل از شروع مراحل ،مدارک مورد نیاز را آماده نمایید و آن ها را اسکن کنید. مدارک لازم جهت ثبت علامت تجاری عبارتند از: شخص حقیقی: کپی شناسنامه،کارت ملی،کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد) ،کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی) شخص حقوقی:کپی شناسنامه،کپی کارت ملی،کپی روزنامه ی تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد) ،کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی) ،کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد) نکته:در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت،کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی الزامی نخواهد بود. پس از پایان مراحل ،کد رهگیری را دریافت خواهید کرد و در صورت تایید مدارک توسط کارشناس مربوطه ،دو نسخه قرارداد به آدرس شما ارسال خواهد شد.شما باید پس از امضا ی هر دو نسخه یکی از نسخ را به همراه مدارک برابر اصل شده و فیش واریزی به آدرس مرکز ارسال کرده و پس از دریافت مدارک مراحل ثبت شروع خواهد شد. بررسی اظهارنامه صرفاً بر اساس اولویت زمان ثبت آن ها در سامانه می باشد.لذا حضور متقاضیان محترم در اداره تاثیری در فرآیند انجام کار ندارد.پس از تکمیل فرم مربوطه توسط متقاضی در سامانه، اداره ی مالکیت صنعتی ،اظهارنامه را از لحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی می کند ، در صورتی که اداره به دلیل رعایت الزامات قانونی و عدم وجود مشابه و یا عین علامت درخواستی ، علامت را قابل ثبت بداند ، اجازه ی انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند و در صورتی که در مدارک ارسالی و یا تنظیم محتوای اظهارنامه نقصی وجود داشته باشد ابلاغیه ی رفع نقص می فرستد.ابلاغیه ی رد اظهارنامه نیز زمانی اتفاق می افتد که در عنوان و یا تصویر علامت ،الزامات قانونی رعایت نشده باشد یا اینکه پس از بررسی مشابه و یا عین علامت درخواستی برای کالاهای مورد نظر شما، قبلاً به نام شخص دیگری ثبت شده باشد وحالت دیگر نیز ممکن است زمانی پیش آید که بخشی از کالاها و یا خدمات قابل ثبت نباشد که در این صورت ابلاغیه ی رد بخشی از موارد خواسته شده در اظهارنامه صادر می شود. در ضمن ،تاریخ ابلاغیه ای که در خلاصه پرونده رویت می شود به منزله ی تاریخ ابلاغ قانونی تلقی می شود. لذا چنانچه گفته شد ، اداره ی مالکیت صنعتی ،اظهارنامه را از لحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی می کند و در صورتی که علامت را قابل ثبت بداند ، اجازه ی انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند. لازم به یادآوری است مطابق قانون ، ثبت علائم تجاری اختیاری است ، مگر در مواردی که دولت آن را اجباری نماید. تبصره ی ماده ی یک قانون ثبت ،ثبت علائم و اختراعات مواردی را که دولت ، داشتن و ثبت علامت تجارتی را که اجباری و از قاعده ی فوق مستثنی دانسته اعلام کرده و در اجرای این تبصره تصویبنامه ی مورخه 3/2/28 هیئت وزیران ثبت علائم کالاهای زیر را اجباری کرده است:داروهای اختصاصی (اسپسیالیته)مورد استعمال طبی یا بیطاری ،مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصصوص باشند ،نوشیدنی ها و آب های گازدار ،لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود. طبق قانون اظهارنامه ی ثبت علامت به همراه نمونه علامت و فهرست کالاها یا خدماتی که ثبت علامت تجاری برای آن ها درخواست شده و بر اساس طبقه بندی قابل اجرا یا طبقه بندی بین المللی باشد به اداره ی مالکیت صنعتی تسلیم می شود.پرداخت هزینه های ثبت علامت، بر عهده ی متقاضی است و تمامی هزینه ها برای اظهارنامه با مالک ایرانی فقط از طریق همین سامانه قابل پرداخت است.لذا امکان ثبت درخواست هایی که هزینه ی مربوطه در بانک پرداخت شده باشد وجود ندارد. پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت ، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که در صورت ثبت برخوردار خواهد بود.با این حال هرگاه به وسیله ی متقاضی ثبت ، درباره ی عملی که پس از آگهی اظهارنامه انجام شده دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت کند که در زمان انجام عمل ، علامت قانوناَ قابل ثبت نبوده است ، به دفاع خوانده رسیدگی و در مورد ثبت یا عدم علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می شود.در صورتی که اداره ی مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ی ثبت را به نام متقاضی صادر می نماید.مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی ثبت آن می باشد.این مدت با درخواست مالک آن برای دوره های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه ی مقرر قابل تمدید است.یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می شود ، برای پرداخت هزینه ی تمدید با پرداخت جریمه ی تاخیر در نظر گرفته می شود.هر ذی نفع می تواند از دادگاه ، ابطال ثبت علامت را درخواست نماید.رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرا این قانون و آئین نامه ی اجرایی آن ،طبق ماده ی 59 ،در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاه های عمومی تهران می باشد. چنانچه کسی تقاضای ثبت علامت بازرگانی معینی را کند و دیگری آن را عین علامت ثبت شده ی خود بداند یا آن را شبیه علامت خود تشخیص دهد به طوری که شباهت مذکور مصرف کنندگان عادی اجناس وی را به اشتباه اندازد می تواند به ثبت علامت او اعتراض کند.سیستم ثبت علامات تجارتی در ایران طریقه ی اعلامی است.رسیدگی اداره ی ثبت محدود است به اینکه علامت مقررات قانونی نباشد و شباهتی با علامات ثبت شده ی قبلی نداشته باشد.چون تشخیص شباهت بین دو علامت امری است نظری، ممکن است علامت طوری معرفی شده که در بدو امر شباهت با علامت ثبت شده ی قبلی معلوم نگردد یا اینکه صاحب علامت قبلی راجع به درجه ی شباهت با اداره ی ثبت موافق نباشد.زیرا قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات تصریح می کند که شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه اندازد.علاوه بر آن ممکن است شخصی هنوز تقاضای ثبت علامت خود را ننموده باشد و قبل از آن که او اقدام کند شخص دیگری همان علامت را بخواهد به نام خود ثبت کند.به این جهت ماده ی 16 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد: اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است اعتراض کنند: 1)کسانی که آن علامت را علامت تجارتی خود می دانند. 2)کسانی که آن علامت با علامت آن ها به اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه می اندازد. در هر یک از دو صورت فوق الذکر اگر معترض کسی باشد که علامت قبلاَ به اسم او ثبت نشده است باید در حین اعتراض برای خود مطابق مقررات این قانون تقاضای ثبت کرده،حق الثبت و تمام مخارج مربوط به آن را قبلاَ تادیه نماید.در مورد کسانی که موسسه ی آن ها در خارج از ایران واقع است حق اعتراض مشروط به شرط معامله ی متقابل مذکوره در فقره ی دوم ماده ی 4 می باشد.بنابراین اعتراض به ثبت ممکن است قبل از ثبت به عمل آید و یا بعد از ثبت آن. اعتراض قبل از ثبت علامت : اعتراض قبل از ثبت علامت باید در ظرف 30 روز از تاریخ انتشار آگهی مربوط به تقاضای ثبت علامت به عمل آید.معترض باید علاوه بر ذکر اسم و شغل و اقامتگاه خود کلیه ی دلایل و مدارک خود را نیز توضیح داده و ضمیمه کند.اداره ی ثبت موظف است در ظرف ده روز از تاریخ وصول اعتراض نامه مراتب را به درخواست کننده ی ثبت ابلاغ کند.چنانچه معترض ظرف 60 روز از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه به متقاضی ثبت اعتراض خود را تعقیب ننمایند علامت تقاضا شده به نام درخواست کننده ی آن به ثبت خواهد رسید. اعتراض بعد از ثبت علامت : چون ممکن است اشخاص ذی نفع متوجه آگهی تقاضای ثبت نشوند یا آنکه بعد از ثبت علامت طریقه ی استعمال آن طوری باشد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد طبق ماده ی 22 قانون ثبت علائم و اختراعات اشخاص ذی نفع می توانند در ظرف سه سال بعد از تاریخ ثبت علامت نسبت به آن اعتراض کنند. اعتراض به رد تقاضای ثبت از طرف اداره ی ثبت: اداره ی ثبت قبل از قبولی تقاضای ثبت موظف است رسیدگی کند که آیا تقاضای ثبت مطابق اصول پیش بینی شده در قانون تنظیم شده و جزء علایم ممنوعه نیست و همچنین شباهتی با علامات ثبت شده ی قبلی ندارد و چنانچه تشخیص دهد که علامتی واجد شرایط لازم برای ثبت نیست اختیار دارد تقاضای ثبت علامت را رد کند.برای حفظ حقوق اشخاص در مورد مقابل تصمیمات اداره ی ثبت قسمت آخر ماده ی 7 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد: در صورتی که تقاضای ثبت رد شود علل رد باید صریحاَ ذکر گردد.

چطور صنایع دستی اصفهان بشناسیم

صنایع دستی

صنایع دستی بیانگر صنعت و هنر نیاکان و نمایشگر ذوق و هنر مردم هر کشور است. در روزگاران گذشته، صنایع دستی به عنوان پدیده ای تمام عیار در هر عهد حضور فعال داشته است.

 

در ایامی که ماشین بوجود نیامده بود و حتی در دورانی که حضور آن به گستردگی امروز نبود این صنعت بود که حامی تمامی استعدادها و آفرینش های سازندگی بشر بود. به همین دلیل است که امروز با نگاه به صنایع دستی هر قوم و قبیله ای می توان دریافت آن قوم در چه مرحله ای از صنعتگری بوده است.